कोहम्

*मी* 

*कोहम्?*

*मी कोण आहे?*

*कुणालाच माहीत नाही, मी कोण आहे?*

*कुठून आलो आणि कुठे जाणार?*

*हो, हो ! चुकलेच की माझे.* *असे म्हणावयास नको होते.*

*प्रत्येक मानवाला माहीत असते की आपला जन्म आईच्या गर्भातून झाला आहे आणि हे ही माहित असते की एके दिवशी हे नश्वर जग सोडून आपल्याला पैलतीरी जावयाचे आहे.*

*हो !* *पण हा पैलतीर कोणता?*

*हा पैलतीर म्हणजे नदीचा पलिकडील काठ की काय?*

*येड गांवहून पेड गांवला चाललात की हो राव !*

*अहो, हा तो पैलतीर नव्हे.*

*तर, आपल्याला गाठावयाचा आहे तो पैलतीर म्हणजे त्या भगवंताचे चरण !*

*कुणीतरी म्हणेल, स्वर्ग, तर कुणी म्हणेल, कैलास*

*येथे ही पुन्हा दोन तट, दोन दिशा*

*कुणी असे विष्णूंचे भक्त, तर कुणी शिवाचे भक्त.*

*येथे ही पुन्हा "मी"पणाच* 

*मग सांगा, पैलतीर कोणता बरे?*

*तर आपल्याला गाठावयाचा आहे तो पैलतीर म्हणजे अपुल्या भगवंताचे चरण.*

*चरणातच सगळे सामावलेले आहे आणि ते चरण आहेत अपुल्या सद्गुरुंचे. आपले सद्गुरू म्हणजेच अपुले भगवंत.* 

*हे अपुल्या सद्गुरुंचे चरण म्हणजेच मुक्ती आणि मोक्ष होय.*

*म्हणूनच म्हटले आहे, ज्याला सद्गुरू सापडले, त्याला मुक्ती ही सापडली आणि मोक्षही सापडला.*

*ज्याला मुक्ती आणि मोक्ष सापडला, त्याला भय कसले? त्याला काय कमी आहे?*

*कारण ज्याचा सखा पांडुरंग, त्याला कशाची चिंता?*

*म्हणूनच म्हटले आहे, "ज्याचा सखा हरी, त्यावरी विश्र्व कृपा करी."*

*सारे विश्वच काय, तर साक्षात श्रीहरी देखील कृपा करी*

*आणि श्रीहरीची कृपा होणे म्हणजेच त्यांचे चरण आपणांसी मिळणे होय.*

*चरण मिळणे, म्हणजेच मुक्ती आणि मोक्ष प्राप्त होणे होय.* *म्हणजेच पैलतीर गाठणे होय.*

*पैलतीर गाठला असता, अशा भक्ताला काय उणे?*

*मग, लागणार ना पैलतीर गाठायच्या मार्गाला?*

*चला तर मग.*......*_अनगड_*